top of page

Εργασία "Aspie-Friendly". Ένα στοίχημα για την κοινωνική ευθύνη των επιχειρήσεων

Apostolis Panagoulis

Dernière mise à jour : 18 févr. 2023


Το όνομα "Aspie-Friendly" ανήκει σε μια πρωτοβουλία κάποιων γαλλικών πανεπιστημίων να προτείνουν πολιτικές, φιλικές προς τα αυτιστικά άτομα υψηλής λειτουργικότητας -σύνδρομο Asperger- επιδιώκοντας την ομαλή εκπαιδευτική, κοινωνική και επαγγελματική τους ένταξη. Το πρόγραμμα προτείνει τρόπους προσαρμογής του παιδαγωγικού υλικού, διαδικασίες συνεργασίας με τις επιχειρήσεις για την ομαλή τους ένταξη, πληροφορικό υλικό για την ευαισθητοποίηση όλων των εμπλεκόμενων μερών, υπηρεσίες υποστήριξης τους στις απαιτήσεις της καθημερινότητας.


Δημοσιεύσεις αναφέρονται καθημερινά στη νευροδιαφορετικότητα ως «πηγή πλούτου» που ανοίγει νέες προοπτικές, λόγω ακριβώς αυτής της άτυπης γνωστικής λειτουργίας ενώ όλο και συχνότερα η γνωστική διαφορετικότητα και η ετερογένεια της ομάδας συνδέονται θετικά με την οικονομική απόδοση, τη δημιουργικότητα και τη καινοτομία μιας εταιρείας.


Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν ακριβείς στατιστικές, στις περισσότερες χώρες, σχετικά με την απασχόληση των νευροδιαφορετικών ατόμων εντούτοις όλοι συμφωνούν ότι στο μεγαλύτερο ποσοστό τους είτε είναι εντελώς επαγγελματικά αποκλεισμένα ή υποαπασχολούμενα ή υπαμειβόμενα σε σχέση με τις εξειδικεύσεις τους, όπως συμβαίνει με τους Asperger.

Σε μια πρόσφατη έρευνα της Adecco για το ποιο είναι το βασικότερο κίνητρο στην αναζήτηση εργασίας ώστε να καθορίσουν οι εταιρείες την στρατηγική εταιρικής κοινωνικής ευθύνης τους, “οι εργαζόμενοι στις αγγλοσαξονικές χώρες επικεντρώνονται περισσότερο στην ευθύνη, τη διαφάνεια και τα ηθικά πρότυπα, ενώ στην ηπειρωτική Ευρώπη μεγαλύτερη προτεραιότητα δίνεται στη διαφορετικότητα, την ένταξη και την κοινωνική δικαιοσύνη”. Στο μέτρο που οι δράσεις κοινωνικής ευθύνης των επιχειρήσεων υλοποιούνται ως απάντηση στις κοινωνικές προκλήσεις, δείχνει λογικό, να εστιάσουν και στην ένταξη αυτιστικών ατόμων και αυτά τα αισθήματα αλληλεγγύης αποτελούν κατάλληλη συνθήκη για την ανάπτυξη εργασιακών πρακτικών, χωρίς αποκλεισμούς, άμεσα.


Η απόφαση για πρόσληψη ατόμων με σύνδρομο Ασπεργκερ, επιβάλλει την ύπαρξη μια νέας εσωτερικής πολιτικής της εταιρείας που θα προβλέπει τη διαδικασία αξιολόγησης, ένταξης και ενσωμάτωσης τους. Μια σαφώς προσδιορισμένη πολιτική που θα προβλέπει το πως θα διατυπωθεί η αγγελία για την θέση εργασίας ώστε να είναι συγκεκριμένη και κυριολεκτική, το πως θα διεξαχθεί η συνέντευξη εργασίας, ώστε να είναι εστιασμένη στην απόδοση του υποψηφίου και όχι στο πόσο «θεαματικά» παρουσιάζονται τα πτυχία και η προηγούμενη εμπειρία του, στο πως θα προσαρμοστούν οι χώροι εργασίας και οι κοινόχρηστοι χώροι, ώστε να «προστατεύουν» τις διαφορές.

Πριν την πολιτική όμως απαιτείται η ανάπτυξη μια διαφορετικής αντίληψης που θα προσεγγίζει την διαφορετικότητα ως μοχλό και όχι ως εμπόδιο στην ανάπτυξη της εταιρείας. Επιτυγχάνεται με την εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση όλων, διοίκησης και προσωπικού, στη διαφορετικότητα και απαιτεί από όλους να αναλάβουν ρόλο στην προώθηση της αλλαγής.


Η διάθεση για ενημέρωση και κατανόηση του αυτισμού είναι δεδομένη και αυξανόμενη σε όλο τον κόσμο. Οι εταιρείες αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες ενσωμάτωσης της διαφορετικότητας, μπορούν να διαδραματίσουν ένα σημαντικό ρόλο προς την κατεύθυνση αυτή, καθιστώντας τους εργαζόμενους και τις κοινότητες που επηρεάζουν αλληλέγγυους αυτής της πρωτοβουλίας.

Η δέσμευση για υιοθέτηση πρακτικών ισότητας και ενσωμάτωσης των νευροδιαφορετικών ατόμων μπορεί να αποτελέσει την αρχή της λύσης του προβλήματος απασχόλησης που αντιμετωπίζουν, παρέχοντας ευκαιρίες βελτίωσης της ποιότητας ζωής τους, συντελώντας έτσι στην επίλυση των σοβαρών κοινωνικών προβλημάτων τους.


Με όσα θα λεχθούν με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για τον Αυτισμό στις 2 Απριλίου, ελπίζω να γίνει ξεκάθαρο ότι όταν μιλάμε για νευροδιαφορετικότητα, αναφερόμαστε σε μια εναλλακτική προσέγγιση του κόσμου και όχι σε κάποιο «σφάλμα» ή σε κάτι «χειρότερο». Αποτελεί περισσότερο μια κοινωνική έκφραση παρά μια αναπηρία. Δυστυχώς την συνδέουμε πρωτίστως με αδυναμίες και την κρίνουμε με όρους του δικού μας «τυπικού» περιβάλλοντος. Οι διαπιστώσεις σχετικά με τις διαφορές τους δεν αρκούν πια. Επιτυχία δεν είναι πια η κατανόηση αφού δεν σημαίνει αυτόματα αποδοχή και ενσωμάτωση στην εργασία. Το ποσοστό απασχόλησης τους είναι.


54 vues0 commentaire

Comments


bottom of page