Το πρόγραμμα ΑspErgon (Asperger +  ergon: έργον/εργασία)

Βασική  επιδίωξη του προγράμματος είναι η εργασιακή ένταξη των ατόμων με σύνδρομο Asperger. Η επιτυχία του του προγράμματος συνδέεται και με  την αλλαγή της στάσης από μέρους των επιχειρήσεων, που υποχρεώνει  μέχρι σήμερα, αυτά τα άτομα, λόγω του αποκλεισμού τους από την αγορά εργασίας, να ζουν στη σκιά, απομονωμένα και σε ορισμένες περιπτώσεις και σε ιδρύματα
Τα άτομα με σύνδρομο Asperger χαρακτηρίζονται από μια νευρολογική ανάπτυξη ιδιαίτερη και θεωρούνται υψηλής λειτουργικότητας. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το σύνδρομο δεν εμποδίζει την έκφραση της ευφυίας τους -που συχνά είναι ανώτερη του μέσου όρου- και τηρουμένων κάποιων συνθηκών, ούτε τις διαπροσωπικές τους σχέσεις που είναι και κομμάτι που δυσκολεύονται περισσότερο.

Έτσι, ένα άτομο με σύνδρομο ‘Asperger μπορεί να έχει ειδικά χαρακτηριστικά που μπορεί να αποδειχθούν πολύτιμα για κάθε επιχείρηση. Χρήση της λογικής, μεγάλη ικανότητα ανάλυσης, προσοχή στη λεπτομέρεια, προσήλωση για μεγάλο χρόνο σε ένα αντικείμενο κάθε φορά, επιμονή με την ακρίβεια και τα αποτελέσματα και όχι με την ταχύτητα, ειλικρίνεια, αδυναμία στο ψέμα, πίστη, αίσθημα δικαιοσύνης και με μια ειδική αίσθηση του χιούμορ που μεγαλώνει όταν το περιβάλλον τους βοηθάει.
Σήμερα δεν υπάρχουν οργανωμένες δομές, υποστηρικτικές των ατόμων με σύνδρομο Asperger .Η ένταξη στην αγορά εργασίας των ατόμων αυτών συνδέεται μέχρι τώρα με πρωτοβουλίες μικρής κλίμακας, ομάδων γονέων και συλλόγων, με αντίστοιχης έκτασης αποτελέσματα. Αν υπάρχουν σήμερα άτομα με σύνδρομο Asperger που εργάζονται, οφείλεται είτε στις προσωπικές τους προσπάθειες ή στην βούληση κάποιου επιχειρηματία να βοηθήσει. Η ύπαρξη ενός εθνικού πλαισίου θα μπορούσε να ενθαρρύνει αυτές τις φιλότιμες προσπάθειες και να προκαλέσει και νέες πιο οργανωμένες. 

Το πρόγραμμα AsperErgon αξιώνει 
•    να αποτελέσει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση γύρω από την προετοιμασία και την ένταξη των ατόμων με σύνδρομο Asperger στην αγορά εργασίας
•    να αναβαθμίσει τις τεχνικές και προσωπικές τους δεξιότητες, μέσω ειδικά σχεδιασμένων προγραμμάτων κατάρτισης
•    να δικτυώσει δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς ώστε μέσω συνεργειών να προτείνουν πολιτικές και λύσεις για την αντιμετώπιση αυτού του κοινωνικού προβλήματος